PENDIDIKAN Khas menurut Akta Pendidikan 1996 bermaksud pendidikan
yang disediakan untuk memenuhi keperluan murid-murid khas. Antara kategori
pelajar pendidikan khas di Malaysia adalah insan yang bermasalah penglihatan, pendengaran, pembelajaran, pintar cerdas dan juga pemulihan.
Akibat daripada ketidakupayaan mereka, maka golongan ini
memerlukan pendidikan yang diubahsuai bagi memudahkan mereka melibatkan diri
dalam proses pengajaran dan pembelajaran (P&P). Untuk memenuhi keperluan
individu, P&P yang dijalankan perlu fleksibel selaras dengan
Peraturan-peraturan Pendidikan (Pendidikan Khas) 1997 yang menyatakan bahawa guru boleh mengubah suai kaedah atau teknik
pengajaran atau pembelajaran, masa bagi aktiviti dan susunan aktiviti mata
pelajaran dan bahan bantu mengajar bagi mencapai tujuan dan matlamat pendidikan
khas.
Pelajar pendidikan khas juga merupakan manusia yang boleh berjaya
dengan syarat mereka dibimbing dengan baik oleh pengajarnya. Semua pelajar
mempunyai kesamaan dari segi kepentingan pendidikan dan pada masa yang sama,
kaedah menyampaikan pengajaran dan gaya pembelajaran adalah pelbagai mengikut
ciri unik individu. Maka, ternyatalah bahawa pelajar pendidikan khas bermasalah
pembelajaran memerlukan pengajaran yang berpusatkan kepada keperluan mereka.
Maka kajian ini dibuat adalah untuk melihat sejauh mana amalan dan
persepsi guru pendidikan khas bermasalah pembelajaran terhadap strategi
pengajaran yang berpusatkan pelajar terhadap pelajar bermasalah pembelajaran.
Sebagai guru pendidikan
khas kita perlu mempunyai ilmu yang lengkap dan mengetahui selok belok
pendidikan khas yang kita ceburi. Kita perlu
melengkapkan diri kita dengan segala ilmu yang dapat membantu kita dalam
pengajaran dan pembelajaran. Kita juga perlu mempunyai maklumat berkenaan
kategori lain dalam bidang pendidikan khas supaya kita tidak terkial-kial
menjawab persoalan yang dikemukan oleh orang ramai.
Perlu diingat bahawa guru khas bukan sahaja sebagai guru yang
mengajar di sekolah tetapi mereka juga merupakan pakar rujuk oleh ibu bapa atau
guru-guru lain berkenaan pelajar berkeperluan khas.
Guru pendidikan khas haruslah lebih kreatif dan mempunyai
kemahiran yang tinggi dalam melaksanakan proses pengajaran dan pembelajaran
bagi memastikan pelajar-pelajar dapat memberikan tumpuan sepenuhnya ketika
berada di dalam kelas. Guru-guru perlu pandai untuk mencari kelemahan serta
kekuatan pelajar seterusnya menjalankan proses pengajaran dan pembelajaran yang
sesuai. Guru-guru juga perlu mempunyai sikap yang baik terhadap pengajarannya
dan perlu mewujudkan hubungan yang baik bersama pelajar.
Faktor kejayaan program ini terletak pada kebijaksanaan guru dalam
mengendalikannya selain faktor ibu bapa, guru biasa, pihak pengurusan KPM atau pun
sekolah. Guru perlu bijak untuk memilih strategi dan kaedah pengajaran yang
sesuai untuk pelajar mereka yang nyata cukup istimewa.
# Penulis ialah Ketua
Penggerak GM1M Pahang
No comments:
Post a Comment